 |
Pieter Jacobus Meertens (Middelburg 6 sep. 1899 - Amsterdam 28 okt. 1985), taalkundige, volkskundige. Studeerde Nederlandse taal- en letterkunde aan de RU in Utrecht en promoveerde aldaar cum laude in 1943. Was daarna leraar te Woerden en Doetinchem en enige jaren assistent aan de Universiteitsbibliotheek in Utrecht. Was sinds 1930 werkzaam bij de KNAW, vele jaren als lid of secretaris van diverse commissies op het gebied van taal- en letterkunde, naamkunde, dialectologie en volkskunde. Was directeur van het Instituut voor Dialectologie, Volkskunde en Naamkunde van de KNAW, dat later naar hem is vernoemd. Was mede-oprichter van de Stichting voor het Bevolkingsonderzoek in de drooggelegde Zuiderzeepolders, thans Sociaal Historisch Centrum voor Flevoland te Lelystad. Schreef ongeveer tweeduizend publicaties, vooral over Zeeland, en vele biografieën. We noemen slechts: Het eiland Urk (met Louise Kaiser, 1942; herdruk 1990) en Tholen, stad en eiland (met M.P.de Bruin en A.J.van Heiningen, 1966). Op de foto reikt Meertens (rechts) een prijs uit aan Dinaux. Meer info via:  Illustratiebron: Wikimedia Commons - 1968 E. Koch, Anefo, Nat. Archief |